حشمت الله قضایی، فرزند میرزا خسرو قضایی، در سال ۱۲۶۳ (ش.) در نهاوند همدان به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات مقدماتی و متوسطه در علوم قدیمه، مدتی را نزد پدرش كه از ملاكین نهاوند بود، به كار پرداخت. سپس به پیشكاری حكومتی و همچنین كار در گمركات داخلی مشغول شد.
وی در سال ۱۲۹۷ (ش.) به عدلیه پیوست و ریاست ابتدایی محكمه و در سال ۱۲۹۹ (ش.) ریاست دادگستری ملایر را بر عهده گرفت. در سالهای ۱۳۰۲-۱۳۰۰ (ش.) مدعی‌العموم بدایت تهران شد. پس از گشایش دادگستری نوین، در امتحان قضایی ۱۳۰۵ (ش.) شركت كرد و با رتبه پنج قضایی به مدعی‌العمومی همدان منصوب شد و كمی بعد عضویت استیناف مركز را بر عهده گرفت.
دیگر عناوین شغلی او عبارتند از: رئیس شعبه اول بدایت اصفهان (۱۳۰۸ ش.)، رئیس بدایت مشهد (۱۳۱۲ ش.)، رئیس شعبه محكمه استان خراسان (۱۳۱۴ ش.)، رئیس استیناف استان فارس (۱۳۱۶ ش.)، رئیس دادگستری استان هفتم (۱۳۱۸ ش.)، رئیس دادگستری استان دهم (۱۳۲۰ ش.)، رئیس دیوان كیفر (۱۳۲۰ ش.)، رئیس هیئت تجدیدنظر املاك واگذاری (۱۳۲۲ ش.)، رئیس دادگاه استان یك و دو (۱۳۲۳ ش.)، مستشار دیوان عالی كشور (۱۳۲۵ ش.)، رئیس شعبه ۸ دیوان عالی كشور (۱۳۲۵ ش.)، رئیس شعبه ۵ دیوان عالی كشور (۱۳۲۸ ش.)، رئیس شعبه ۱۰ دیوان عالی كشور (۱۳۲۹ ش.)، رئیس شعبه ۵ دیوان عالی كشور (۱۳۳۱ ش.)، دادستان كل كشور (نهم آذر ۱۳۳۱ ش.).
وی در طول خدمات قضایی خود به عنوان الگویی بارز برای قضات محترم و جوان شناخته شد و یكی از قضات عالی مقام دادگستری به شمار می‌آمد. او در تیرماه ۱۳۴۴ (ش.) بازنشسته شد.
حشمت الله قضایی، در سال ۱۳۴۴ (ش.) در تهران چشم از جهان فرو بست. پیكرش در ابن‌بابویه شهر ری تهران به خاك سپرده شده است.
منبع: مبارکيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
