آقا شیخ عبدالرسول یزدی (پویان)، فرزند سید محمد و نوه ملا سید كاظم یزدی (از علمای طرز اول یزد) در فاصله سالهای ۷۰-۱۲۶۷ (ش.) در یزد به دنیا آمد. تا سن پانزده سالگی به فراگیری علوم دینی، فقه و اصول پرداخت.
یزدی به همراه مادر عازم نجف اشرف شد و نزد آیات عظام میرزای شیرازی و ملامحمد كاظم خراسانی به تكمیل علوم اسلامی پرداخت. وی به دلیل نبوغ و تیزهوشی چشمگیری، یكی از شاگردان خاص و در زمان مشروطیت نماینده ملامحمد كاظم خراسانی بود و سرانجام از محضر وی به درجه اجتهاد رسید.
پس از تشكیل دادگستری نوین، به دعوت علی اكبر خان داور، با رتبه ۱۱ قضایی به ریاست دادگستری استان فارس منصوب شد. در سال ۱۳۱۵ (ش.) به تهران آمد و ابتدا مستشار دیوان عالی كشور و سپس رئیس شعبه دوم دیوان عالی كشور شد و تا پایان دوره خدمت خود در این مقام بود.
یزدی پس از اجباری شدن نام خانوادگی، عنوان فامیلی خود را به پویان تغییر داد.
پویان در تاریخ قضایی ایران، یكی از قضات سرشناس و مراجع علمی، فقهی و قضایی در دادگستری بود و بسیاری از اوقات خود را صرف تالیف و تحقیق می كرد. در اواخر عمر به دلیل مطالعات زیاد، بینایی خود را از دست داد و معالجات داخل و خارج از كشور سودی نبخشید.
آقا شیخ عبدالرسول پویان، در سال ۱۳۴۲ (ش.) در تهران بدرود حیات گفت. پیكرش در ابن بابویه شهر ری تهران به خاك سپرده شده است.
منبع: مبارکيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالي حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
