شیرین عبادی، فرزند محمدعلی عبادی، در سال ۱۳۲۶ (ش.) در همدان به دنیا آمد. دوره ابتدایی را در مدارس فیروزكوهی و گیو همدان و تهران به پایان رساند و دوره متوسطه را در دبیرستان‌های انوشیروان دادگر و رضاشاه گذراند. در سال ۱۳۴۴ (ش.) وارد دانشكده حقوق دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۴۸ (ش.) لیسانس قضایی گرفت. در سال ۱۳۵۰ (ش) موفق به دریافت فوق لیسانس حقوق خصوصی شد.
عبادی در سال ۱۳۴۹ (ش.) به كادر قضایی دادگستری پیوست و به عنوان دادرس علی البدل دادگاه بخش تهران شروع به كار كرد. دیگر عناوین شغلی وی عبارتند از: دادرس علی‌البدل دادگاه شهرستان تهران، رئیس شعبه ۲۴ دادگاه شهرستان تهران، مستشار اداره حقوقی دادگستری، نخستین زن رئیس كل دادگاه شهرستان (۱۳۵۶ ش.).
شیرین عبادی در خلال این سال‌ها قضاوت، خانم عبادی به تدریس در دانشگاه‌ها مشغول بوده و از سال ۱۳۶۳ (ش.)، كه بازنشسته شده است، به نگارش كتابهای حقوقی ، تدریس حقوق تجارت در دانشگاه‌ها و دوره فوق لیسانس و دكترای شهرسازی معماری (درس حقوق و قوانین شهری) مشغول هستند.
اهم آثار تالیفی و تحقیقی خانم عبادی عبارتند از: ۱- حقوق ادبی و هنری ۲- حقوق پزشكی ۳- حقوق معماری ۴- حقوق پناهندگان ۵- تاریخچه اسناد حقوق بشر در ایران ۶- حقوق جنایی (مرحوم دكتر عبدالحسین علی آبادی – همكار) ۷- حقوق كودك كه توسط سازمان ملل به زبان انگلیسی برگردان شده است.
خانم عبادی برنده جایزه صلح نوبل نیز می باشد. همچنین خیابانی در شهر پواتیه که در نزدیکی پاریس قرار دارد و دومین شهر با اهمیت دانشگاهی در این کشور محسوب می‌شود، به نام وی شد. وی اینک در خارج از کشور زندگی می‌کند.
منبع: قضاوت آنلاین، به نقل از مبارکيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالي حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
