دكتر محمد علی حكمت، فرزند میرزا احمدعلی ملقب به حشمت الممالك (معظم الدوله)، در سال ۱۲۸۹ (ش.) در شیراز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و سیكل اول متوسطه را در مدرسه شفاعیه شیراز و سیكل دوم متوسطه را در مدرسه دارالفنون تهران به پایان رساند (بین سالهای ۱۳۰۵ تا ۱۳۰۷ ش.)
حکمت برای ادامه تحصیلات خود، به پاریس رفت و لیسانس حقوق را از دانشگاه حقوق تولوز دریافت كرد. آنگاه برای اخذ درجه دكترا به دانشگاه پاریس رفت و با ارائه پایان نامه‌ای تحت عنوان «روابط سیاسی ایران و عثمانی» دكترای حقوق بین الملل را كسب كرد. در فاصلهای سالهای ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۴ (ش.)، در موسسه عالی مطالعات حقوق بین الملل لاهه، به تحقیق و دانش اندوزی مشغول بود.
وی پس از بازگشت به ایران، از سال ۱۳۲۳ (ش.) به تدریس حقوق بین الملل و تاریخ دیپلماسی عمومی در دانشكده حقوق دانشگاه تهران پرداخت و تا اواخر دهه ۱۳۴۰ (ش.) در همین كسوت باقی ماند. دكتر حكمت، پس از انتقال به وزارت خارجه، سالها رایزن سفارتخانه‌های ایران در خارج از كشور بود. در سال ۱۹۵۸ (م.) عضو هیئت نمایندگی ایران در كنفرانس حقوق دریاها بود. او از سال ۱۹۷۶ (م.) در فرانسه مقیم شد و تا آخر عمر با شعبه پاریس دفتر خدمات حقوقی بین المللی ایران، همكاری علمی داشت.
از آثار او می‌توان به : حقوق عام ملل و ترجمه حقوق بین المللی عمومی (اثر شارل روسو) به فارسی، اشاره كرد.
دكتر محمد علی حكمت، در بیستم اردیبهشت ماه ۱۳۷۲ (ش.) در پاریس بدرود حیات گفت.
منبع: قضاوت‌آنلاین به نقل از مبارکیان، عباس، چهره ها در تاریخچه نظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین، چاپ اول، انتشارات پیدایش، تابستان ۱۳۷۷
