توضیح: قانون مبارزه با مواد مخدر در تاریخ ۳ آبان ۱۳۶۷ توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب که برابر ماده ۳۵ آن، مدت اعتبار این قانون دو سال تعیین گردید که به موجب قانون اصلاح ماده ۳۵ قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۲۲ آذر ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام، این مدت برداشته شد. کلیه اصلاحات از ابتدای وضع قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۳ آبان ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکنون به ترتیب به موجب: قانون اصلاح ماده ۳۵ قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۶۷/۹/۲۲ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۶۸/۵/۱۰ مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی، قانون اصلاح ماده ۳۳ قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۶۷/۸/۳ مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب ۱۳۷۱/۷/۲ این مجمع، قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب ۱۳۶۷/۸/۳ مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب ۱۳۷۶/۷/۱۸ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون اصلاح ماده ۲۹ قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام مصوب ۱۳۸۰/۸/۲۶، اصلاحیه قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶ مصوب ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانون الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۲ مهر ۱۳۹۶ مجلس شورای اسلامی و ماده ماده ۵۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴ کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی صورت گرفت که تماماً در متن قانون حاضر اعمال گردید. مواد مورد اصلاح، به همراه تاریخ اصلاح و ذکر ماده قبل از اصلاح در بخش زیرنویس و مواد مورد نسخ صریح یا ضمنی نیز به همراه ناسخ آنها به همین کیفیت درج گردید. چنانچه موادی از قانون منبعد مورد اصلاح یا نسخ قرارگیرد، در قانون فعلی اعمال و بروزرسانی خواهدشد.
قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۳ آبان ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاحات و الحاقات بعدی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موضوع “مبارزه با مواد مخدر” در جلسات متعدد مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بحث‌های مفصل “قانون مبارزه با مواد مخدر” به شرح زیر در جلسه مورخ ۱۳۶۷/۸/۳ به تصویب نهایی رسید:
قانون مبارزه با مواد مخدر
ماده ۱(اصلاحی ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:
۱ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- کشت خشخاش و کوکا مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.
۲ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- وارد کردن، ارسال، صادرکردن، تولید و ساخت انواع مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.
۳ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- نگهداری، حمل، خرید، توزیع، اخفاء، ترانزیت، عرضه و فروش مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.
۴(اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.
۵(اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.
۶(اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- تولید، ساخت، خرید، فروش، نگهداری آلات و ادوات و ابزار مربوط به ساخت و استعمال مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی.
۷(اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- قرار دادن یا پناه دادن متهمین، محکومیت مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی که تحت تعقیبند و یا دستگیر شده‌اند.
۸- امحاء یا اخفاء ادله جرم مجرمان.
۹ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- قرار دادن مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی یا آلات و ادوات استعمال در محلی به قصد متهم کردن دیگری.
تبصره ۱ (الحاقی۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- منظور از مواد مخدر در این قانون، کلیه موادی است که در تصویب نامه راجع به فهرست مواد مخدر مصوب ۱۳۳۸ و اصلاحات بعدی آن‌احصاء یا توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان مخدر شناخته و اعلام می‌گردد.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)ـ رسیدگی به جرائم مواد روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی تابع مقررات رسیدگی به جرائم مواد مخدر می‌باشد.
زیرنویس:
ماده ۱(اصلاحی ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:
۱- کشت خشخاش و کوکا مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر.
۲- وارد کردن، ارسال، صادرکردن، تولید و ساخت انواع مواد مخدر.
۳- نگهداری، حمل، خرید، توزیع، اخفاء، ترانزیت، عرضه و فروش مواد مخدر.
۴- دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر.
۵- استعمال مواد مخدر به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.
۶- تولید، ساخت، خرید، فروش، نگهداری آلات و ادوات و ابزار مربوط به ساخت و استعمال مواد مخدر.
۷- قرار دادن یا پناه دادن متهمین، محکومیت مواد مخدر که تحت تعقیبند و یا دستگیر شده‌اند.
۸- امحاء یا اخفاء ادله جرم مجرمان.
۹- قرار دادن مواد مخدر یا آلات و ادوات استعمال در محلی به قصد متهم کردن دیگری.
ماده ۱ مصوب ۱۳۶۷/۸/۳)- اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم می‌شود:
۱ – کشت خشخاش مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر.
۲ – وارد کردن، صادر کردن و تولید انواع مواد مخدر.
۳ – نگهداری، حمل، خرید، توزیع و فروش مواد مخدر.
۴ – دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر.
۵ – استعمال مواد مخدر به هر شکل و طریق مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.
۶ – تولید آلات و ادوات و ابزار مربوط به تولید و استعمال مواد مخدر.
۷ – فرار دادن یا پناه دادن متهمان، مجرمان مواد مخدر که تحت تعقیب‌اند و یا دستگیر شده‌اند.
۸ – محو و یا اخفاء ادله جرم مجرمان.
ماده ۲ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی به کشت شاهدانه بپرازد علاوه بر امحاء کشت برحسب میزان کشت‌به شرح زیر مجازات خواهد شد:
۱- بار اول، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی.
۲- بار دوم، ۵۰ تا ۵۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۳- بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.
۴- بار چهارم، اعدام.
تبصره (اصلاحی ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرگاه ثابت شود کشت خشخاش یا کوکا یا شاهدانه به دستور مالک و یا مستاجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است، شخص‌دستور دهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم می‌شود و مباشر که متصدی کشت بوده‌است، به ۱۰ تا ۳۰ میلیون ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
زیرنویس:
ماده ۲ (اصلاحی ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس مبادرت به کشت خشخاش یا کوکا کند و یا برای تولید مواد مخدر به کشت شاهدانه بپرازد علاوه بر امحاء کشت برحسب میزان کشت‌به شرح زیر مجازات خواهد شد:
۱- بار اول، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی.
۲- بار دوم، ۵۰ تا ۵۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۳- بار سوم، صد میلیون تا یک میلیارد ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.
۴- بار چهارم، اعدام.
ماده ۲ (مصوب ۱۳۶۷/۸/۳)– هر کس مبادرت به کشت خشخاش کند و یا برای تولید مواد مخدر به کشت شاهدانه بپردازد علاوه بر امحاء کشت در هر بار، بر حسب‌میزان کشت به شرح زیر مجازات خواهد شد:
۱ – بار اول، یک تا ده میلیون ریال جریمه نقدی.
۲ – بار دوم، پنج تا پنجاه میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۳ – بار سوم، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا پنج سال حبس.
۴ – بار چهارم، اعدام.
تبصره – هر گاه ثابت شود که کشت خشخاش یا شاهدانه به دستور مالک یا مالکان و یا مستأجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است،شخص دستور دهنده که سبب بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم می‌شود و مباشر که متصدی کشت‌بوده است به یک تا سه میلیون ریال جریمه نقدی و پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
ماده ۳ (اصلاحی ۱۳۸۹/۵/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس بذر یا گرز خشخاش یا بذر یا برگ کوکا و یا بذر شاهدانه را نگهداری، مخفی و یا حمل کند به یک میلیون تا ۳۰ میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد، در مورد بذر شاهدانه قصد تولید مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی از آنها باید احراز شود.
زیرنویس
ماده ۳ (اصلاحی ۱۳۷۶/۸/۱۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)- هرکس بذر یا گرز خشخاش یا بذر یا برگ کوکا و یا بذر شاهدانه را نگهداری، مخفی و یا حمل کند به یک میلیون تا ۳۰ میلیون ریال جریمه نقدی‌و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد، در مورد بذر شاهدانه قصد تولید مواد مخدر از آنها باید احراز شود.
ماده ۳ (مصوب ۱۳۶۷/۸/۳)– هر کس بذر یا گرز خشخاش و یا سرشاخه‌های گلدار و یا به میوه نشسته شاهدانه را نگهداری و یا مخفی و یا حمل کند به صد هزار تا سه‌میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد. در مورد سر شاخه‌های گلدار و یا به میوه نشسته شاهدانه، قصد تولید مواد‌مخدر از آنها باید احراز شود.
