قضاوت آنلاین: نظر به این که رأی وحدت رویه حاضر مربوط به قبل از انقلاب بوده که در کمتر منابعی به آن اشاره شده‌است و در احکام محاکم دادگستری هم ندرتاً مورد استناد قرار می‌گیرد که شاید معلول بی اطلاعی بوده‌باشد، به این جهت اقدام به انتشار آن گردید. همچنین برای ملاحظه رأی وحدت رویه مشابه در بعد از انقلاب، می‌توانید به اینجا مراجعه کنید.
رأی وحدت رویه شماره ۱۱۸۸ مورخ ۳۰ خرداد ۱۳۳۶ هیأت عمومی دیوان عالی کشور در خصوص این که استفاده از سند مجعول نسبت به جاعل آن سند، عمل جداگانه محسوب می شود
شعبه ۲ عقیده داشته که استفاده از سند مجعول نسبت به جاعل جرم جداگانه نیست، در صورتی که شعبه ۵ معتقد بوده که عمل مزبور نسبت به جاعل نیز جرم علی‌حده محسوب می‌شود.
هیأت عمومی در تصمیم شماره ۱۱۸۸ مورخ ۱۳۳۶/۳/۳۰ چنین اظهارنظر کرده است:
«چون استفاده از سند مجعول عمل جداگانه می‌باشد که حتی نسبت به جاعل نیز جرم جداگانه محسوب است و عبارت «با علم به تزیور مورد استفاده قرار دهد» به منظور تعمیم نسبت به غیرجاعل در قانون ذکر است. مضافاً بر این که ماده (۲) ملحقه به اصول محاکمات جزایی رفع هرگونه توهم را نموده، لذا رأی شعبه ۵ دیوان کشور از این جهت صحیح به نظر می‌رسد.»
Loading...
