قانون مجازات اشخاصی که مال غیر را به عوض مال خود معرفی می نمایند مصوب ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۰۸ مجلس شورای ملی
ماده اول – هر گاه محكوم‌علیه یا مدیون یا كفیلی مال غیر را مال خود معرفی نماید و همچنین اگر مدعی‌علیه برای تأمین مدعی‌به مال متعلق به غیر را مال خود معرفی كند و برای وصول حق محكوم‌له یا دائن و یا تأمین مدعی‌به عملیاتی نسبت به آن مال بشود، محكوم‌له یا دائن و یا طرفی كه مدعی‌به او تأمین شده مسئول خسارات وارده بر صاحب مال نخواهد بود و صاحب مال می‌تواند برای جبران خسارات خود به كسی كه مال او را مال خود‌معرفی كرده است مراجعه كند.
تبصره – اشخاصی كه از ابتدای ۱۳۰۳ تا تاریخ اجرای این قانون در موارد مذكوره در ماده فوق مال غیر را مال خود معرفی كرده‌اند نیز مشمول ماده‌فوق خواهند بود.
ماده دوم – محكوم‌علیه یا مدیون یا ضامن یا كفیلی كه بدون مجوز قانونی و با علم به اینكه مال متعلق به او نیست مال غیر را مال خود معرفی كرده و عملیاتی نسبت به آن مال شده باشد، مطابق قسمت اخیر ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی مجازات خواهد شد.
زیرنویس:
با توجه نسخ قانون مجازات عمومی و به تبع آن ماده ۲۳۸ فوق، برای مجازات به ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتكبین ارتشاء و اختلاس و كلاهبرداری مصوب ۱۵ آذر ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام با اصلاحات بعدی مراجعه شود.
ماده سوم – این قانون از پانزدهم خرداد ۱۳۰۸ به موقع اجرا گذارده می‌شود.
«چون به موجب قانون ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۳۰۸ “وزیر عدلیه مجاز است كلیه لوایح قانونی را كه به مجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید پس از تصویب كمیسیون فعلی قوانین عدلیه به موقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را كه در ضمن جریان ممكن است معلوم شود رفع و‌قوانین مزبوره را تكمیل نموده ثانیاً برای تصویب به مجلس شورای ملی پیشنهاد نماید» علیهذا (قانون مجازات اشخاصی كه مال غیر را به عوض مال‌خود معرفی می‌نمایند) مشتمل بر سه ماده كه در تاریخ سی و یكم اردیبهشت ماه یك هزار و سیصد و هشت شمسی به تصویب كمیسیون قوانین عدلیه‌مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا است.
رییس مجلس شورای ملی – دادگر
روزنامه رسمی
