متوفی یک برادر و سه خواهر داشته است که فقط بردار امورات متوفی را انجام میداده، خواهان همسر برادر متوفی بوده که به درخواست شفاهی متوفی و برادر وی اقدام به مواظبت و نگهداری می نموده است.
هرگاه شخصی مال خود را به دیگری تسلیم نماید یا دیگری را از منافع كار خویش بهره‌مند كند، فرض بر عدم تبرع است و نباید عمل فرد را به قصد تملیك و بخشش دانست. این معنای اصل «عدم تبرع» است كه محكمترین مبنا بر تأسیس نحله و اجرت المثل می‌باشد.
چگونه در این مورد حمل بر تبرعی دانسته می شود؟؟؟؟
ماده 336 قانون مدنی در توصیف فرض عدم تبرع چنین مقرر داشته است: هرگاه كسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید كه عرفاً‌برای آن عمل اجرتی بوده یا آن شخص عادتاً مهیای آن عمل باشد عامل مستحق عمل خود خواهد بود، مگر اینكه معلوم شود قصد تبرع داشته است.
لینک کوتاه مطلب: https://www.ghazavatonline.com/?p=42112