با سلام
1- استمعال لفظ «مالکین» به صورت مطلق در
[برای مشاهده ثبت نام کنید] و
[برای مشاهده ثبت نام کنید] شاید این شبهه را به ذهن متبادر سازد که مقصود هر یک از مالکین عین و یا منافع به تنهایی مقصود قانونگذار بوده است اما با دقت در دیگر مواد
[برای مشاهده ثبت نام کنید] و
[برای مشاهده ثبت نام کنید] ، مشخص می گردد که لفظ مالک، تنها ناظر به مالک عین و منافع به عنوان مالک واحد و یا حداقل مالک عین به تنهایی است و شامل مالک منافع به تنهایی نمی شود، زیرا:
اولاً- در ماده 8 قانون مزبور بیان شد که مدیر ساختمان را «مجمع عمومی مالکین» انتخاب می کند. همچنین در ماده 6 همان قانون آمده، تصممیات با اکثریت آرای مالکینی که مالک بیش از نصف مساحت تمام قسمت های اختصاصی باشند، اتخاذ می شود. ناگفته پیداست که مالک مساحت تنها می تواند ناظر به مالک عین باشد نه مالک منافع که حق استفاده از عین را دارد.
ثانیاً- در هر یک از مواد که مقصود مقنن از غیر از مالک عین، شامل مالک منافع به تنهایی و یا هر شخصی که با اجازه مالک حق استفاده از عین را داشته، بوده است، لفظ «استفاده کننده» را برای آن استعمال نمود که اعم از مالک منافع، صاحب حق انتفاع و غیره است از جمله در تبصره 1 ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها.
2- با توجه به
[برای مشاهده ثبت نام کنید] ، در صلح عمری، مالکیت عین و منافع به متصالح منتقل می شود لکن مصالح حق استفاده از مال را تا مدت عمر خود حفظ نموده و یا در صورت شرط، حق اجاره دادن را برای خود محفوظ می دارد، در صورت نخست تنها حق استفاده از مال را دارد ولی در صورت دوم، به عنوان مالک منافع حق اجاره دادن تا پایان عمر را نیز دارا می باشد و تنها بعد از فوت است که مالکیت به متصالح منتقل می شود. مع الوصف چنین عقدی سبب نمی شود تا مالک منافع در زمره مالکین عین موضوع ماده 8 قانون تملک آپارتمان ها و ماده 5 آیین نامه اجرایی آن قرار گیرد.
3- نوع انتقال مالک دوم به پسرش معین نشده است ولی اگر انتقال مالکیت عین و منافع باشد، از زمان انتقال مالکیتی در محل ندارد تا مشمول مالکین موضوع فوق قرار گیرد.
بنابراین، به نظر می رسد تفسیر
[برای مشاهده ثبت نام کنید] از مالک در ماده 8 قانون به کیفیت بیان شده در سئوال منطبق با قانون نباشد.
لینک کوتاه مطلب: https://www.ghazavatonline.com/?p=74191