برچسب ها: آدرس شهود, احضار شهود, تبصره 1 ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی, تبصره ماده 234 قانون آیین دادرسی مدنی, تکالیف طرفین دعوی, تکلیف خوانده, تکلیف خواهان, جرح گواه, درخواست مهلت از دادگاه, ماده 232 قانون آیین دادرسی مدنی, ماده 242 قانون ایین دادرسی مدنی, ماده 243 قانون آیین دادرسی مدنی, محل سکونت شهود
- این موضوع 5 پاسخ، 3 کاربر را دارد و آخرین بار در ۱۲:۲۸در۱۳۹۹/۰۴/۱۲ بدست علیرضا مرادی بهروزرسانی شده است.
-
نویسندهنوشتهها
-
-
۱۳۹۹/۰۴/۰۹ در ۱۱:۱۵ #71302
با سلام و عرض خسته نباشید
با توجه به تبصره ماده 234 قانون آیین دادرسی مدنی در خصوص استمهال یک هفته ای جهت جرح و تعدیل شهود، در صورتی که خواهان دعوی جهت تحقیق از شهود خوانده و جرح و تعدیل آنها، از دادگاه نشانی محل اقامت گواهان را درخواست نماید، آیا در قانون تکلیفی برای قاضی در این خصوص وجود دارد یا این که می تواند از انجام این امر امتناع نماید.
با سپاس سلامت و پایدار باشید.
-
۱۳۹۹/۰۴/۱۱ در ۰۱:۱۴ #71414
با درود
با عنایت به مواد 232 ، 242 و 243 قانون آیین دادرسی مدنی، هر یک از طرفین دعوی می تواند به گواهی گواهان استناد کند و آنان را باید در زمانی که دادگاه معین می کند، حاضر کنند.
احضار شهود به موجب احضاریه صورت می گیرد که مطابق تبصره 1 ماده 68 قانون مزبور به محل سکونت یا کار به عمل می آید. لازمه ضروری این امر آن است که هر یک از این محل ها به دادگاه اعلام شده باشد و الا امکان احضار آنان نخواهدبود.
مع الوصف، در صورت عدم تعیین اقامتگاه شهود از سوی خوانده، خواهان حق دارد از دادگاه بخواهد تا نامبرده اقامتگاه شهود را دادگاه اعلام شود.
-
۱۳۹۹/۰۴/۱۱ در ۱۰:۴۱ #71466
ضمن عرض ادب و تشکر از پاسخی که ارائه فرمودید
در صورتی که تاریخ احضار شهود و تشکیل جلسه دادگاه برای چند ماه دیگر تعیین شده باشد، آیا می توان قبل از تشکیل آن جلسه از دادگاه درخواست ارائه اطلاعات از قبیل اسامی و نشانی محل اقامت شهود را مطرح نمود؟
اساسا در این مرحله دادگاه اجازه اعلام این اطلاعات را دارد یا خیر؟
با تشکر
-
۱۳۹۹/۰۴/۱۱ در ۱۳:۲۵ #71469
با درود
متأسفانه در قوانین موضوعه کشور حکم درخواست موضوع سئوال بیان شد، ذکر نشده است. به همین جهت در رویه عملی دادگاه ها دو رویکرد وجود دارد.
برخی از بیم آن که ممکن است متقاضی با اخذ اقامتگاه شهود طرف مقابل قصد تهدید و ارعاب شهود برای انصراف از ادای شهادت و یا تطمیح و ترغیب برای جلب نظر شهود جهت شهادت به نفع خود را داشته باشد، از پذیرش درخوست امتناع می نمایند.
بعضی از قضات ضرورت چنین درخواستی را از مقدمات تحقیق در وجود یا عدم وجود حرج شهود از سوی متقاضی دانسته و می پذیرند.
در دوران قضاوت، شاهد شهادت شهودی بودم که اقامتگاه خود را محل وقوع حادثه اعلام نمودند ولی بعد از ایراد طرف و تحقیقات صورت گرفته، مشخص شد اساسا شهود مقیم استان دیگری بودند که در زمان وقوع حادثه در محل حضور نداشتند و تنها به درخواست متقاضی شهادت و بنابه انگیزه های مالی حاضر به شهادت شدند. بنابراین درخواست های همراه با حسن نیت فوق می تواند مانع ادای این نوع شهادت شود.
نظر می رسد، حکم قسمت اخیر بند 6 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی در ضرورت ذکر اسامی، مشخصات و محل اقامت شهود، الزاماً ناظر به زمان تنظیم و تقدیم دادخواست نبوده بلکه به جهات مذکور در پاسخ قبلی، در هر زمان که یکی از طرفین دلیل خود را شهادت شهود معروفی کند باید رعایت گردد.
بنابراین، پیشنهاد می شود درخواست اقامتگاه شهود را مستند به بند مزبور و حق حرج شهود موضوع تبصره ماده 234 قانون آیین دادرسی مدنی و این که لازمه جرح داشتن اطلاع از محل اقامت آنان است، تنظیم و تقدم دادگاه نمایید.
-
۱۳۹۹/۰۴/۱۲ در ۰۸:۰۷ #71513
با تشکر از پاسخ جامع و مبسوطی که ارائه فرمودید
بنده هم همانند حضرت عالی معتقد به قابل تعمیم دادن بند 6 ماده 51 ق.ا.د.م در مواردی که خوانده دلیل حقانیت خودرا وجود گواه اعلام می کند بودم و با پاسخی که فرمودید انگیزهی بیشتری جهت طرح این درخواست از دادگاه پیدا کردم.
سلامت و پایدار باشید استاد عزیز
-
۱۳۹۹/۰۴/۱۲ در ۱۲:۲۸ #71558
با درود و تشکر از جنابعالی
مایه خوشحالی است که نسبت به موضوع وحدت نظر وجود دارد.
امید است که به نتیجه مطلوب نایل شوید.
-
-
نویسندهنوشتهها
- برای پاسخگویی وارد انجمن شوید.