سید محمد شفیع جهانشاهی (مشهور به آقا جهانشاهی)، فرزند حاج میرزا سید مهدی مجتهد جهانشاهی، در سال ۱۲۶۰ ش. برابر با۱۳۰۰ هـ. ق. در تبریز به دنیا آمد. پدرش، فرزند حاج سید احمد مجتهد جهانشاهی و نوه میرزا سید عبدالرزاق مجتهد جهانشاهی بود. این خانواده، یكی از نوادگان میرنقیب بودند كه در دربار سلطان غازان خان، منصب نقابت داشت و سلطان به وسیله او به دین اسلام مشرف شد.
میرزا سید محمد، تحصیلات مقدماتی را نزد پدر خود آغاز كرد و دوره فقه و اصول و منطق و فلسفه را آموخت. ده سال نیز دروس خارج فقه را نزد مراجعی مانند فاضل خلخالی كه در اواخر عمر استاد مدرسه عالی سیاسی بود، فرا گرفت.
در سال ۱۲۹۳ ش. با سمت عضو دادگاه جنجه تهران به كار قضایی در علیه پرداخت. سپس ریاست دادگاه جنحه، ریاست استیناف آذربایجان و مستشاری دیوان عالی تمیز را بر عهده گرفت. پس از تشكیل دادگستری نوین، با رتبه ۸ قضایی به دادیاری دیوان عالی كشور منصوب شد. در سال ۱۳۱۲ ش. معاون دادستان كل، در سال ۱۳۱۳ ش. مدیر كل ثبت و سپس ریاست شعبه ۲ دیوان عالی كشور را بر عهده گرفت و ده سال در این مقام بود. در سال ۱۳۲۵ ش. به ریاست كل دیوان عالی كشور منصوب شد و نزدیك به شش سال در این پست انجام وظیفه كرد. در سال ۱۳۳۱ ش. به علت انحلال دیوان عالی كشور توسط شیخ عبدالعلی لطفی (وزیر دادگستری) با رتبه یازده بازنشسته شد. پس از كودتای ۲۸ مرداد، هنگامی كه آقا جمال اخوی به وزارت دادگستری رسید، از جهانشاهی دعوت شد تا ریاست دیوان عالی كشور را بر عهده بگیرد، اما فردای همان روز در سن ۷۲ سالگی بدرود حیات گفت.
یكی از رخدادهای دوران ریاست او در دیوان عالی كشور، ریاست محكمه‌ای بود كه علی سهیلی (نخست وزیر) و سید محمد تدین (رئیسی مجلس شورای ملی) را محاكمه كرد كه یكی از محاكمات جنجالی و پر سر و صدای آن زمان بود. در سال ۲۷-۱۳۲۶ ش. در سالن دیوان جنایی دادگستری، تحت ریاست جهانشاهی و دادستانی میرزا علی آقا هیئت و با شركت رؤسا و مستشاران دیوان عالی كشور و سه وكیل معروف، صورت گرفت.
منبع: مباركيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالي حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
