غلامرضا شریفی اقدس، در سال ۱۲۹۱ (ش.) در محله نوبر تبریز به دنیا آمد. خانواده‌اش اهل علم و دین بودند. او تحصیلات مقدماتی را در مدرسه و مكتبخانه ادبیه تبریز در زمینه علوم اسلامی، فقه و اصول، صرف و نحو عربی و علوم قدیمه آغاز كرد. قسمتی از مقدماتی را در مدرسه تمدن به پایان رساند و دیپلم ادبی گرفت. پس از فراغت از تحصیلات دوره متوسطه، در سال ۱۳۱۴ (ش) با دفاع از رساله «معاونت و شركت در جرائم» (تحت نظر دكتر آلكساندر آقایان) موفق به دریافت لیسانس حقوق جزا شد.
شریفی در مدت تحصیل، براساس موافقت دكتر احمد متین دفتری، به كادر اداری وزارت دادگستری پیوست و با سمت منشب شعبه ۹ محكمه بدایت تهران (امور جنحه) مشغول به كار شد. در سال ۱۳۱۵ (ش.) پس از انجام خدمت نظام وظیفه، براساس تصویبنامه دولت مبنی بر اینكه: «مادام كه وزارت دادگستری به وجود لیسانسه‌های حقوقی نیاز داشته باشد، ایشان نباید در مشاغل دیگری مشغول شوند.» با پایه ۲ قضایی به دادگستری پیوست و ابتداً با كفالت ۴ قضایی به بازپرسی دادسرای ساری منصوب شد.
دیگر عناوین شغلی وی عبارتند از: بازپرس دادسرای قزوین (خرداد ۱۳۱۸)، دادستان سمنان (فروردین ۱۳۱۹)، رئیس دادگاه جنحه ۶ تهران (۱۳۲۱)، رئیس دادگاه جنحه نظامی موقت تهران (تیرماه ۱۳۲۲)، رئیس دادگاه كیفر گرانفروشان تهران (مهر ۱۳۲۳)، مستشار دیوان كیفر كاركنان دولت (آذر ۱۳۲۲) رئیس شعبه ۶ دادگاه استان تهران (۱۳۲۹)، معاون دادستان استان ۱ و ۲ تهران (شهریور ۱۳۳۰)، رئیس شعبه ۱۱ دادگاه استان مركز، قائم مقام رئیس كل دادگاه استان مركز رئیس دادگاه جنحه نظامی، عضو معاون دیوان عالی كشور (اردیبهشت ۱۳۳۶) مستشار دیوان عالی كشور (مهر ۱۳۳۶)، عضو اصلی دادگاه عالی انتظامی قضات (تیرماه ۱۳۳۹)، رئیس شعبه ۳ دیوان عالی كشور (آذر ۱۳۴۹)، دادستان كل كشور (آذر ۱۳۵۷)، رئیس شعبه ۳ دیوان عالی كشور، رئیس محكمه عالی انتظامی قضات (مرداد ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰)، رئیس شعبه ۴ دیوان عالی كشور، قائم مقام ریاست دیوان عالی كشور، عضو كمیسیون تهیه و تدوین قوانین، عضو كمیسیون لغات و اصطلاحات قضایی، رئیس دادگاه تجدیدنظر كارشناسی رسمی، رئیس دادگاه اعمال خلاف حیثیت و شئون كاركنان دولت و شهردارها، سرپرست شعبه‌های تدوین و تهیه و اصلاح قوانین و تطبیق آنها با موازین شرعی (قوانین مدنی و مجازات، تجارت و آیین دادرسی مدنی و كیفری).
شریفی اقدس، در سال ۱۳۲۶ (ش.) پس از گشایش مجدد دوره دكترا، با ارائه پایان نامه «نظارت در انطباق قوانین عادی با قوانین اساسی» موفق به اتمام دوره دكترای حقوق شد. وی در سال ۱۳۶۲ (ش.) به تدریس آیین دادرسی مدنی و كیفری در دانشكده حقوق دانشگاه شهید بهشتی مشغول بود او در سال ۱۳۶۱ (ش.) بازنشسته شد.
غلامرضا شریفی اقدس، یكی از نویسندگان مشهور كشور است و مقالات بی‌شماری در زمینه‌های علمی، ادبی، فلسفی، حقوقی، اجتماعی و تفسیر قرآن كریم در نشریات مختلف حقوقی و غیر حقوقی به چاپ رسانده است (بیش از دویست عنوان). اهم كتابهای عبارتند از: ۱- ۲۵ سال در دیوان عالی كشور (هفت جلدی) ۲- خاطرات غلامرضا شریفی اقدس (شش جلدی) ۳- تاریخچه قوانین سازمان دیوان كشور ۴- نگاهی دیگر به دادگستری ایران ۵- سه داستان كوتاه از زندگی یك دادرس كهنسال.
به نقل از مبارکيان، عباس، چهره ها در تاريخچه نظام آموزش عالي حقوق و عدليه نوين، چاپ اول، انتشارات پيدايش، تابستان ۱۳۷۷
